ژاپن چگونه ژاپن شد ؟
استبداد دینی نقطه عطف تحول و توسعه ژاپن برای سیدن به اوج تکنولوژی بود
به قلم : امید قربانی
تجربه ی بشر ، ثابت میکنه که برای رسیدن به موفقیت و رشد , قبل از هر چیزی نیازِ اساسی به بازسازی و بِهسازی همه جانبه ی بسترِ فرهنگی داریم . حتی سیستم های استبدادی هم از این قائده مستثنی نیستن .
بدون اصلاح و بازسازی فرهنگِ عمومی , حتی بهترین مِتُد ها و فرمول های پیشرفت هم با چالش های ریز و درشت مواجه میشن و عقیم و بدون نتیجه میمونن!
کشورِ ژاپن به دلیلِ سرعتِ چشمگیرش در تحولات تکنولوژیکی و اقتصادی , شایسته ی مُداقّه و پایش و تحقیق از سوی اغلب پژوهشگران و جامعه شناسان ایرانی و عیر ایرانی بوده همواره !
ژاپنی که پس از دوره ی انزوا ( دوره دویست ساله ی سکوت و انزوای بین المللی محض معروف به دوره درهای بسته ) و در مدت زمانی کمتر از بیست سال یکی از قدرتمند ترین کشور های جهان شد که هنوزم ادامه داره .
چرایی و چگونگی این رشد برای بسیاری از محققین جالب توجه بوده و مقالات زیادی هم در این رابطه نوشته شده!
ژاپن چگونه ژاپن شد ؟
در میانِ محققین کسانی که اصلاح ساختارِ همه جانبه ی فرهنگ ژاپن رو محقق کردن به مردان میجی معروف هستن . میجی پس از هفتصد سال حکومتگری شوگون ها و اتمامِ دوره ی انزوای همه جانبه ی این کشور در سن 16 سالگی ( 1867 ) امپراتور ژاپن شد .
دوره ای که دنیا با سرعت هرچه تمام تر صنعتی شدن را طی میکرد و ژاپن در این میان همچون کودکی نوزاد و نوپا بود کهحتی توانایی درست ایستادن را هم نداشت.
پس به یک برنامه ی دقیق و زمان بندی شده و چند لایه ی که امتحان خودش را پس داده و بدون هرگونه باگ باشه ، لازم بود تا بتونه ژاپن رو همسطح دیگران کنه .
سن و سال پایین و نوجوان بودن امپراتور میجی همزمان با تلاشِ شوگون ها برای تحت فرمان بردن امپراتور ( تلاشی که 700 سال موفق بوده ) ضرورتِ بازسازی بنیان های ژاپن رو به آگاهان و متعهدانِ اونروز ژاپن , نمایانگر شد .
مردان میجی یا همون کمیته نوسازی ژاپن ، مردانی کمتر از صد نفر اما کارشناس , متعهد , متخصص و کاربلد با مرام و مَنِش سامورایی بودن که در اون روزگار ماموریتی بسیار سخت از طرف امپراطور دریافت کردند برای متحول کردن این کشور!
مردانی که از طرف امپراطور مامور شده بودن تا به اقصی نقاط جهانِ اون روز گسیل راهی بشن و هر اونچه رو که در ملت ها و کشورهای مطرح اون روزگار دیده و آموخته بودند وارد جامعه ی ژاپن کنند .
در واقع شاید بشه گفت که امپراطور میجی یکی از بادرایت ترین و تکنیکی و تاکتیکی ترین روش های حکمرانی اون روزگار رو بکار برد برای برون رفت از اوضاع بسیار آشفته این کشور و گسیل شدن به سوی توسعه و پیشرفت!
مردان میجی در کمتر از 20 سال تونستن ژاپنِ مفلوک و منزوی رو به رده ی 10 قدرت برتر اقتصادی و نظامی اون روز دنیا برسونن .
اولین برنامه ای که این مردان در مسیرِ پیشرفت ژاپن , تدوین و اجرا کردن , بازگرداندنِ هیمنه و جلال و جبروت امپراطوری بود . در واقع مردانِ میجی , با توسل به اهرمِ آموزه های آیینیِ شینتوییسم ، بودیسم و سامورایی , خدا بودن امپراتور رو پس از 700 سال در جامعه ی ژاپن یکبار دیگه زنده کردن .
چون یقین داشتن که همه ی امور اجرایی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی ضرورتا باید حولِ محور یک شخصیت مقدس و لازم الاطاعه شکل بگیره . فردیّت و شخصیت مقدسی که همه گان خودشون رو فدایی او بدونن , بدونِ هیچگونه چون و چرا !
در واقع مردان میجی با یک برنامه ی دقیق موفق شدن تا تمام مردمِ ژاپن رو کاملا یکدست و یکراستا و متحد الهدف کنن . کمیته نوسازی ژاپن موفق شد از مردم صد ها جزیره که ساکنان بعضی از این جزایر در زمان شروع امپراطوری میجی به زندگی بَدَوی و آدمخواری روی آورده بودن ، ملتی یکدست و همگن بسازه که برای رضایت امپراطور حاضر به هرگونه فداکاری و ایثار بودن !
نویسنده : امید قربانی
دانش آموخته جامعه شناسی سیاسی/ پژوهشگر حوزه اجتماعی / مدیر پایگاه اطلاع رسانی توسعه روستایی ایران/ کارشناس و تحلیلگر اقتصاد کشاورزی و دامپروری / مدیر عامل گروه مهندسی توسعه دامپروری اندیشه مهر
مهندس امید قربانی کارشناس و تحلیلگر اقتصاد کشاورزی و دامپروری
درود بر شما جناب مهندس قربانی
درباره تاریخچه سیزده بدرو فلسفه آن بیشتر بدانیم
نویسنده : بهمن انصاری
در ایران باستان ، همواره پایان سال قبلی و آغاز سال جدید ، با سلسله جشن ها و مراسم هایی همراه بود و مردم ایران این تغییر سال را گرامی و ارجمند می‌داشتند .
یکی از سنت های قدیمی به عنوان گرامی داشت در پیشواز نوروز ، کاشتن سبزه بود . ابوریحان بیرونی این گونه در کتاب های خود توضیح داده است که از هزاران سال قبل ، مردم و اقوام ایرانی سرانجام آخرین جشن از سلسله جشن های نوروزی ، در روز سیزده فروردین انجام می شد که به آن جشن سیزده بدر نام نهاده بودند . نام درست این جشن « سیزده به در » است . « در » مخفف « دره و دشت و دمن » بوده و این جشن ، جشن تجدید پیمان ایرانیان با طبیعت بود . در روز سیزده بدر تفریحات سنتی گوناگونی برگزار می شد . اما یکی از رسوم همه گیر و فراگیر و معروف این روز ، « به آبِ رودخانه یا جویبار انداختنِ سبزه های سفرهٔ هفت سین » بود . این کار ، به نوعی هدیه ای نمادین ، پیشکش به ایزد بانو آناهیتا ، ایزد نگهبان آب ها بود . همچنین اگر در روز سیزده‌ذبدر باران شروع به باریدن می گرفت ، برای مردم بسیار خوشایند بود . چرا که عقیده نیاکان ما چنین بود که باران در روز سیزده بدر، نشان دهنده این است که خشک سالی در سال جدید به وقوع نخواهد پیوست .
در تقویم ایران باستان ، هر روز به نام یکی از ایزدان آریایی اختصاص داشت و روز سیزدهم ماه نیز مُزَیَّن به نام ایزد تیر ، ایزد نگهبان باران بود . در واقع در « تیر روز از فروردین ماه » ( = سیزدهمین روز از فروردین ) مردم به طبیعت می رفتند تا با جشن و پایکوبی ، از ایزد باران سال پر خیر و برکتی و سلامتی را طلب کنند . نکته آخر این که ، رسم دروغ سیزده که طی سال های اخیر رواج یافته ، یک رسم وارداتی و غیر ایرانی است که در هیچ یک از منابع باستانی بدان اشاره نشده است . در ایران باستان « دروغ » ناپسند ترین گناه و جُرم محسوب می شد و حتی به شوخی یا مصلحت نیز دروغ گویی تشویق نمی گردید.
سیزدهم فروردین سال هزار و چهار صد و سه هجری شمسی / استان کرمان شهرستان سیرجان
سیزده شما بدر و مبارک
اشتغال با تعزیرات / نوشته شده توسط حسین اقبال
اثرات ویرانگر تحریم ها و ناتوانی مردان اقتصادی کشور موجب فقدان هرگونه گشایش ، رونق در کسب و کار مردم گردیده .
طوریکه موجب از دست رفتن بسیاری از موقعیت های شاغلی نیز گردیده . چنانکه بسیاری از مردم را وادار به ترک خانه و کاشانه خود جهت یافتن کار آواره سایر شهرها ، ممالک نموده .
حال اینکه هر روزه شاهد جریمه های سنگین چند میلیاردی ثروتمندان به جهت انواع تخلفات توسط محاکم قضایی کشورمان می باشیم . که نه تنها هیچ گونه بازدارندگی ندارد بلکه خسارت های زیان باری را نیز متوجه جامعه مینماید . چرا که به ابعاد گرانی های افسار گسیخته دامن میزند . آنطور که ثروتمندان جهت جبران این اندک جریمه ها اجناس را گران تر بفروش میرسانند . در حقیقت این مردم مُستضعف هستند که جریمه ثروتمندان را پرداخت مینمایند .
هر چند مبالغ این جریمه ها برای افراد متمول رقمی محسوب نمی گردد . لذا شایسته است ، با توجه به تغییرات وسیع چارچوبهای سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، معیشتی به وقوع پیوسته در جامعه کنونی و ضعف ، ناتوانی مفرط دولت در زمینه های گوناگون اقتصادی و مهجور ماندن انسان عصر حاضر از نیازهای اولیه بشری این نگرش نیز میبایست دُچار تغییرات اساسی گردد . طوریکه جریمه و مجازات ثروتمندان اسباب نیک بختی افراد کم بر خُوردار جامعه را فراهم نماید .
اهتمام و بصیرتی که بتواند اولویت ها و نیازهای بشر امروز را شناخته و گام های شایسته درراه رضای پروردگار عالم بر دارد .
لذا میتوان با صدور بخشنامه ای از سوی قوه قضائیه تمامی محاکم ایران اقدام به جایگزین نمودن جریمه و مجازات افراد متمول نمایند .
طوریکه آنان بجای پرداخت جریمه نقدی یا حبس ملزم به احداث و مدیریت یک یا چند کارخانه ، شرکت ، تولیدی در مناطق محروم شوند .
تحقق این مهم مُنجر به ایجاد اشتغال در مناطق محروم خواهد شد .
چنانچه در یک مناطق محروم یک کارخانه ، تولیدی ، شرکت ، پالایشگاه احداث گردد .
سطح زندگی بسیاری از اهالی را از فرش به عرش خواهد رساند .
و مانع از مهاجرت آنان به سایر شهرها ، کشورها و یا اعمال مجرمانه خواهد شد .
لذا زیبا ، نکو خواهد بود نظام قضایی با همکاری متولیان ، مسئولین ، سازمانها ، نهادهای ذیربط اقدام به اجرای این طرح مطالبه گرایانه نماید . طوریکه احیاگر اصل مهجور مانده۱۴۳ قانون اساسی باشد .
با لحاظ قرار دادن تغییرات وسیع ارزشها مذهبی ، انسانی ، اجتماعی به گونه ای اقدام نمائیم .
که ارزش ایجاد کار و سرمایه گذاری مرتبط با آن توسط افراد متمول شکلی جدی ، حیاتی به خود گیرد .
طوریکه اجرای این طرح از سوی قوه قضائیه ، ایران را سرمشق سایر ملل گیتی نماید .
لذا مسئولین ، سخنرانان ، ائمه جمعه ، جماعت ، شخصیت های اجتماعی ، اساتید دانشگاه ها ، فرماندهان ارتش ، پلیس ، رسانه ملی اقدام به تبیین ، تبلیغ ، تشویق افراد توانمند جهت اجرای این کار خدا پسندانه نمایند . ان شاءاللّه
به چه کسی باید رای بدیم و بر اساس کدام معیار؟
بخش پانزدهم ، حالا فکر کن نفوذی های نظام سرمایه داری بخوان برای اینکه دوباره بر سر کار بیان، از ابزار های مختلفی استفاده میکنند. مثلا همزمانی که برای پیاده سازی نظام سرمایه داری تلاش میکنند هی عکس خودشون با حاج قاسم رو منتشر میکنند!
خب بنده خدا! یعنی هر کسی با حاج قاسم عکس انداخته بود دیگه خوبه؟ اگه مردم ما انقدر ساده باشن که سابقه یک فرد در اجرای نظام سرمایه داری براشون مهم نباشه و فقط عکس انداختن با حاج قاسم براشون مهم باشه که دیگه همه چیز بهم میریزه!
در نظام سرمایه داری نگاه اینه که میگن عدالت یعنی توزیع فقر. یعنی اگه شما در کشوری که مردم فقیر هستن بخوای عدالت رو برقرار کنی در واقع داری همه مردم رو فقیر میکنی!
میگن در جریان توسعه و پیاده سازی نظام سرمایه داری ممکنه خیلی از مردم فقیر زیر دست و پا له بشن اما عیبی نداره. بجاش پیشرفت میکنیم!