هر پاسگاه به یک چادر زیستی تبدیل شود
به قلم : حسین اقبال
شهر های بزرگ و کوچک ایران هر روزه میزبان تعداد زیادی کارگر و کارمند غریب از شهر ها و روستا ها می باشد .
که غالباً هم این کارگران غیر از مایحتاج ضروری و قوت روزانه ، کل حقوق خودشان را برای خانواده هایشان ارسال می دارند و صرفاً مبلغ ناچیزی را برای هزینه کرد روزمره خود بر می دارند .
صد البته با توجه به تورم و گرانی های افسار گسیخته ی اخیر این مبلغ اندک به هیچ وجه پاسخگوی اجاره یک خانه و یا اتاق مناسب نمیباشد .
این واقعیت تلخ ، آنان را وادار به بهره گیری از اتاق های مشترک و هم نشینی با افراد ناباب ( معتاد ، مشروب خوار ، قمار باز ) می نماید .
طوریکه این گونه اماکن به اصلی ترین مکان های توزیع و مصرف مواد مخدر و انواع مشروبات الکلی و بهشت برینِ ساقیان و توزیع کنندگان مواد افیونی تبدیل گردیده است .
لذا در این خصوص می توان از توانائی های بالقوه پاسگاه های پلیس و پادگان های هر شهر بهره گیری نمود .
میتوان با بر پایی چادر های جمعی در مکان های مناسب و اقدام به مناسب سازی هر یک از چادرها هم چون تخت خواب ، وسایل گرمایشی ، نمازخانه ، تلویزیون ، پریز برق جهت اسکان رایگان اینگونه افراد تحت نظارت پلیس اقدام نمود .
تا ضمن گسترش فرهنگ مهربانی در این سوز و سرما ، مانع از توزیع و استعمال مشروبات الکلی ، مواد مخدر و انجام انواع بازی های خانمان برانداز قمار گردد .
تا هم مانوری باشد جهت اجرای پدافند غیر عامل در راستای آمادگی و اسکان مردم در هنگام وقوع هر یک از حوادث و بلایای طبیعی مانند سیل ، زلزله ، طوفان ، آتش سوزی ، جنگ .
تا با حذف اجاره خانه از سبد هزینه های این افراد کم برخُوردار خدمتی شایسته به هم وطنان ارائه نموده و با فرهنگ سازی این معقوله به عنوان سر مشقی زیبا جهانیان را مطیع ، پیرو کردار نیک ایرانیان گردانیم .
نویسنده: حسین اقبال
حسین اقبال ، نویسنده و پژوهشگر اجتماعی
معرفی جناب آقای حسین اقبال از همکاران عزیز ما در پایگاه اطلاع رسانی توسعه روستایی ایران ( پاترا ) :
دهه چهل خورشیدی در شهر اهواز متولد شدم اما در تهران به زندگی و تحصیل پرداختم .
مهندسی برق ، عکاسی ، فیلمبرداری ، نور پردازی سینما ، کارگردانی ، فیلم نامه نویسی ، فیلم سازی و بازیگری از جمله رشته های تخصصی و تحصیلی بنده تا اینجای عمرم میباشد .
در کنار امور فوق بیشتر دوره ها و مراحل آموزشی مرتبط با جنگ و امور نظامی مانند ( ش _ م _ ه ) را با راه اندازی عظیم ترین لابراتوار آموزش عکاسی ، فیلم برداری در کنار برگزاری انواع جشنواره های فرهنگی ، هنری و ساخت تعداد زیادی فیلم آموزشی در نیرو های مسلح همزمان با حضور چندین باره در میادین جبهه های جنگ پرداخته ام !
علاوه بر موارد فوق ، اوقات فراغت خود را در مطالعه صرف میکنم و البته به فعالیت های فرهنگی ، هُنری ، آموزشی ، نویسندگی ، پژوهشی ، عکاسی ، فیلم برداری ، نگارش مقالات در زمینه هایی علمی ، صنعتی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی، هُنری ، آموزشی ، نظامی ، انتظامی ، امنیتی ، اقتصادی و مذهبی نیز مشغول هستم !
باور بنده این است که : از لحظه به لحظه عمر باید بهترین استفاده را کرد . بدینگونه ست که شاید بتوانیم قدرِ این نعمت الهی را بدانیم !
مقالات و نوشته های بیشتری از حسین اقبال بخوانید:
ازدواج جوانان با میراث برجای مانده از بابک
شلیک شاد به داعش ، نفوذ به قلب تکفیری ها
معیشت ، حجاب و قیاس مع الفارق
اعتراض با شلوار های پاره ، تغییر سبک اعتراض جوانان
