با برچسب های اشتباه حال مردم را ناخواسته خراب نکنیم
به قلم: الهام علیپور
آدم ها رو از روی نوع رفتارشون نسبت به دیگران و اتفاقات قضاوت نکنیم و بهشون برچسب نزنیم. کنش و واکنش افراد نسبت به مسائل پیرامون یکسان نیست و گاهی اوقات این تفاوت از زمین تا آسمون هست.
علم روانشناسی انسان ها را از نظر نوع رفتارِ بیرونی ( کنش و واکنش ) به سه دسته عمده تقسیم کرده:
برونگرا ، درونگرا ، میانگرا
میزان برونگرایی یا درونگرایی افراد بر نحوه زندگی شخصی و اجتماعی و حتی بر روابطشون با افراد دیگر تاثیر مستقیم و بسزایی داره.
شخص درونگرا فقط در صورت نیاز با افراد دیگه صحبت میکنه و تمایل زیادی به این داره که مکالماتش با اشخاص دیگر کوتاه ولی معنا دار باشه. همچنین این تیپ از افراد، فکر کردن رو بیشتر از گفتگو با دیگران دوست دارن. زندگی شخصی دیگران را درک میکنن و شنونده خوبی هم هستن.
افراد برونگرا برعکس افراد درونگرا از اینکه با اشخاص جدید وارد رابطه و رفاقت بشن و نیز با کار تیمی مشکلی ندارن و میتونن به سرعت با دیگران ارتباط بگیرن و رفاقت ایجاد کنن. در مورد زندگی شخصی خودشون به راحتی با افراد دیگه خود حرف میزنن. به طور کلی از منبسط شدن ارتباطات و دوستی های خودشون ندارن.
درون گرا بودن معایب و فواید خاص خودش رو داره و البته این ویژگی برای افراد برونگرا هم صدق میکنه. افراد چه درونگرا باشند چه برونگرا باید بیاموزند که چه زمان به مسئولیت هایی که در زمره ی وظایفشان نیست به راحتی نه بگویند و اگر زمانی به کمکی احتیاج دارند به درستی درخواست کمک کنند.
در بین این دو قشر از افراد دسته ای دیگری از عزیزان هستند که میانگرا نامگذاری شدن. این تیپ از افراد میتونن همانطور که از یک وعده غذایی کنار دوستانش لذت ببرن به همون اندازه هم میتونن تنهایی رو انتخاب و از خوندن کتاب لذت ببرن.
بادی اسمیت مدیر آزمایشگاه های روانشناسی فیزیولوژی در دانشگاه مریلند در همین این رابطه تحقیقات گسترده ای ترتیب داده و بر اساس آمار ها اعلام داشته:
« حدود دو سوم از افراد میانگرا هستند »
تا اینجا در مورد ویژگی رفتاری مطلب ارائه کردم اما افراد درونگرا و برونگرا دارای ویژگی های فیزیکی متفاوتی هم هستن که دونستن آن خالی از لطف نیست.
بخشی از قشر مغز به نام نئوکورتکس که نزدیک قاعده جمجمه در لوب گیجگاهی قرار دارد و جایگاه ذهن خود آگاه ماست که مسئول عملکرد های ذهنی انسان است و #دوپامین در آن ترشح میشود. در افراد درونگرا دوپامین بیشتری نسبت به افراد برونگرا ترشح میشود.
به همین دلیله که افراد برونگرا زودتر احساس خستگی میکنند و به دنبال شرکت در اجتماعات مختلف هستند تا احساس رضایت از خویش داشته باشن. اما افراد درونگرا از مکان های شلوغ اجتناب میکنن چون بالا بودن هورمون دوپامین این تیپ افراد رو مضطرب میکنه.
با همهٔ این تفاسیر این ویژگی ها پایدار نبوده و افراد برونگرا و درونگرا و میان گرا در بعضی مواقع به دنبال حضور در اجتماعات هستند و در برخی موارد از جمع فاصله می‌گیرن.
مغز انسان عضو حیاتی برای اوست که پر از اتصالات بین نورونی هست که تمام عملکرد های حسی و یادگیری و حافظه و شکل گیری و رفتاری ما را در برمیگیرد. متاسفانه افراد ناآگاه، درون گرایی را با خجالتی بودن و یا افسردگی و اضطراب یکی میدانند و سهوا به آنان برچسب غیر اجتماعی میزنند.
برخلاف تصور رایج عموم افراد، انسان های درونگرا غیر اجتماعی نیستند. تنها تفاوت آنها در شیوه رفتاری ایشان است که تحقیقات نشان داده ترشح دوپامین در مغز افراد درونگرا بیشتر از افراد درونگرایی است. به همین علت زودتر در روابط غنی میشوند و نیازی به رابطه بیشتر ندارند.
چقدر زیباست که بدانیم و بیاموزیم که برچسب های اشتباه از جمله منزوی، غیر اجتماعی، افسرده، گوشه گیر و آدم به دور به افراد نزنیم. زیرا برچسب ها ماندگار میشوند و بر قسمت ناخودآگاه فرد تاثیر مخرب میگذارد.
وقتی ما با افراد ملاقات میکنیم صرفا بر اساس اطلاعات کمی که در دست داریم نظر خود را ارائه میدهیم و به اصلاح به آنان برچسب میزنیم که میتواند پیامد های نا خوشایندی را بر جای بگذارد. باشد که با دانستن و یادگیری به افراد برچسب نادرست و اشتباه نزنیم.
نویسنده: الهام علیپور
دانشجوی روانشناسی دانشگاه لاهیجان
کودکان را از اخبار جنگ دور کنید/ الهام علیپور
مخاطب گرامی شما همچنین میتوانید از طریق لینک های زیر مقالات بیشتری در این پایگاه بخوانید:
دکتر مهتا بذرافکن: مدیریت یا کشتن منابع آبی
مهتا بذرافکن: منافع ملی ما تحت تاثیر افغانی هاست
ردپای سیاست گیلانی ها از هندوستان تا بالکان
اگر آفند نکنیم شکست ما قطعی ست
این صرفاً یک لباس زیبا نیست / امید قربانی
