دو وزارتخانه نیرو و جهاد کشاورزی

دو وزارتخانه نیرو و جهاد کشاورزی 

تضمین کننده بقای ایران و عبور از بحران هستند 

به قلم: عبدالرضا اعتمادیان 

شرایط خشک و نیمه خشک ایران میگوید آمار بلند مدت بارندگی سالیانه در شرایط فوق به ترتیب ۲۱۰ تا ۲۵۸ میلیمتر ظرفیت آورده سالانه دارد. 

اما یک نکته حائز اهمیت هم وجود دارد ‌. ناحیه کوهستانی ایران  ۴۷٫۵ درصد از کل بارندگی ایران را به خود اختصاص داده و از بارش سالانه بین ۳۲۰ تا ۱۲۰۰ میلیمتر به غیر از ناحیه شمالی برخوردار است .

اکثر رودخانه ها مانند کارون و کرخه و ارس و غیره در این مناطق قرار دارند که نزدیک به ۴۰ تا ۸۰ میلیارد مترمکعب آب قابل استفاده و آورده سالانه دارند.

این مقدار آب شیرین علی رغم سرمایه گذاری در دو وزارتخانه نیرو و جهاد کشاورزی محترم از قبیل سد سازی و کانال‌ های آبیاری ، ایجاد بند انحرافی ، ایستگاه های پمپاژ بزرگ و آبخیز داری و آبیاری تحت فشار عملا برای پایداری آن برنامه مدون ندارند. 

این کار های شیرین بیشتر به خاطر هزینه فیزیکی متولی و مافیای به پا ساخته است. آنچه دیده می شود این است که برای حفظ و حراست و هدایت دائمی آن اصلا برنامه ای ندارند.

اگر برنامه نیز وجود دارد عملا با آب فروشی و بستر فروشی توسط وزارت نیرو مواجهیم و یا تولید محصول و ریختن بیکاری به کمر شکسته آب از طریق وزرات جهاد کشاورزی دست به گریبان است.

آنچه در برنامه های دراز مدت برای این سرزمین باید مورد توجه باشد در ذات خود تعطیل میباشد . در مناطق کویری نیز مافیای آب دارد به اندازه صد ها برابر پتانسیل ثقلی آب کوهستانی ردیف بودجه باز می کند‌. 

البته انتقال آب جزو افتخارات کشور است اما ۲۰ درصد جمعیت توان نگهداری آن را نسبت به سهم مشارکت در GDP در برابر مطالبات ۸۰ درصدی خبر از ناتوانی می دهد. آیندگان آنها با استثمار نانوشته و تاریک مواجه خواهد کرد.

اولین و اصلی ترین چیزی که برای تامین امنیت غذایی مهم میباشد کار حفظ و حراست از قطرات آب این سرزمین است که قبلا اهمیت آن را توسط نیکان ذکر کرده ام . حال وظیفه ما در قبال آیندگان چیست؟ 

یکی از وجوه تمایزی که مردمان امروز سرزمین با گذشته دارند این است که آنها کم جمعیت بودند اما اکنون پر جمعیت شده ایم . همچنین دیروزی ها از تکنولوژی بی بهره بودند و نمی توانستند از اعماق ۴۰۰ متری آب بیرون بیاورند اما امروز این کار به آسانی انجام می پذیرد. 

جناب آقای رئیس جمهور محترم ، افزایش سن هر انسانی به سن ۷۰ سالگی یعنی خوردن بیش از یک سد آب مجازی . این نگاه می گوید چگونه باید از قطرات آب محافظت کرد!

ذاتا با دعا و نیایش نیاکانی نمی توان بقا یافت بلکه باید به اصل علم جهانی دست پیدا کرد تا از آفتاب فراوان و از آب کم ، پتانسیل بقای نسبی یا خود کفایی نسبی در امنیت غذایی را تضمین نمود. خود کفایی نسبی بر آن است که ایران کم آب توان صادرات محصول کشاورزی و دامی به نقاط پر باران را ندارد ‌ 

صادرات محصولات کشاورزی به قیمت طلا نیز از ایران ممنوع باید گردد مگر محصول خاصی مانند مارچوبه که ارزش مبادله با محصولات آب بر را دارا باشد. پتانسیل آب موجود ، ظرفیت علمی بالایی را طلب میکند.

انتظار داریم وزرای نیرو و جهاد کشاورزی باید از بین کسانی باشد که این ظرفیت و محدودیت را بشناسند تا بیش از این خاک و آب ایران به خاطر شعار عملکردی مورد هجوم سهم خواهان قرار نگیرد.

با نگاه دیگر مفقوده اصلی وضعیت نابسامان اعانه ای بیمه خود کشاورزان و محصولات آن ، آمایش سرزمین و قطعه قطعه شدن زمین کشاورزی با افزایش میراث داران و باغات شهری، تولیدات کشاورزی و نحوه تامین نهاده های کشاورزی و دامپروری و ماشین آلات کشاورزی و دنباله بند های بخصوص قرنطینه دامی و کشاورزی آن در دل صادرات و واردات نهاده های قرنطینه در زمان تحریم و ربای بانکی و پول های سرگردان نقطه ای وارد شده به بخش کشاورزی و دامی، ثبات و کنترل بهداشت قرنطینه ای ، قیمت های زمین فروش اجاره بها آن و نهاده ها را بکلی دگرگون کرده است .

سکان داری و هدایت این دو وزراتخانه ابر مرد میخواهد تا این نابسامانی را با همکاری وزارت خارجه و سازمان مدیریت و برنامه‌ ریزی و وزیر اقتصاد و بازرگانی و تجارت و بانک مرکزی و حوزه علمیه و سازمان محیط‌زیست سر و سامان دهد.

نویسنده: عبد الرضا اعتمادیان

آیا وقت آن نرسیده است که بیدار شوید ؟

ردای وزارت جهاد در قواره شما نیست

جناب آقای پزشکیان وزارت جهاد را دریابید