قحطی شیر در الجزایر
صنعت دامپروری الجزایر اینگونه به فنا رفت
به قلم : امید قربانی
الجزایر کشوری در شمال آفریقا ست که جزو کشور های توسعه نیافته و فقیر جهان محسوب میگردد .
کشاورزی در الجزایر به دلیل شرایط اقلیمی خاص و نیز چالش های مهم سیاستگذاری ، پیشرفت و بهبود چندانی طی این سالها نداشته اما به هر حال صنعت دامپروری در این کشور یکی از بخش های مهم اقتصادی قلمداد میگردد .
دو سال پیش بود که به دلیل برخی برنامه ها و سیاست های غذایی اشتباه در این کشور بحران غذایی بوجود آمد و به گونه ای قحطی شیر پدیدار شد .
این قحطی شیر به گونه ای شکل گرفت که علاوه بر ایجاد صف های طولانی برای دریافت شیر توسط مردم ، دولت مجبور به سهمیه بندی آن هم شد .
الجزایر دارای حدود ۲۷ میلیون رأس دام است که شامل گاو ، گوسفند ، بز ، شتر و اسب میشود .
بیشتر دام ها و صنعت دامپروری در مناطق کوهستانی و نیمه کویری پرورش مییابند و تولید گوشت ، شیر ، پشم و چرم بدینوسیله تأمین میشود .
الجزایر همچنین در زمینه پرورش طیور و آبزیان نیز فعالیت دارد . تولید مرغ ، بوقلمون ، شتر مرغ ، بلدرچین و غاز در این کشور رونق خوبی دارد و حتی برخی از این محصولات به کشور های همسایه نیزصادر میشوند .
پرورش ماهی و میگو نیز در سواحل دریای مدیترانه و خلیج فارس انجام میشود و الجزایر قصد دارد با افزایش ظرفیت های خود ، تولید آبزیان را افزایش دهد .
صنعت دامپروری در الجزایر با چالش هایی همچون کمبود آب ، بیماری های دامی ، نبود بازار مناسب و رقابت با واردات نیز مواجه است . برای رفع این مشکلات ، دولت الجزایر سیاست هایی را اتخاذ کرده است که شامل توسعه زیر ساخت ها ، ترویج فناوری های نوین ، حمایت از تولید کنندگان و تشویق به ایجاد تعاونی ها و انجمن های دامداران است .
قحطی شیر در الجزایر
سرانجام و بعد از شکستِ چندین طرح و برنامه غذایی در کشور بربرها ( الجزایر ) واقعیت خوفناکِ بحران غذایی پدیدار شد و رپرتاژ متعدد رسانه های این کشور هم دیگر نتوانستند پرده ی دروغ و تکذیب روی این حقیقت تلخ بکشند .
شمال آفریقا همانجایی ست که این بحران با قحطی شیر و بوجود آمدن صف های طولانی برای دریافتِ شیرِ سهمیه بندی ، اشتباه بودنِ مدیریت غذایی را آشکار کرد .
تداومِ سیاست اشتباهِ عبد المجید تبون ( رئیس جمهور الجزایر ) و تنظیم بازار این کشور در تامین خوراک دام ( کالاهای اساسی ) علی رغم هشدارهای فائو و کارشناسان منجر به کاهش جمعیت دامی و متعاقباً کاهش شدید تولیدات دامی ( قحطی شیر شیر و گوشت ) گردید که در ادامه دولت این کشور چاره ای جز سهمیه بندی ندید .
بحران غذایی جزو هشدارهای سطح بالاست و مخاطره آن یعنی پیدایش سوء تغذیه و شروع انواع بیماری ها و اپیدمی ها .
با این تفصیل بعد از موضوعِ مناگاگوا ( طرح باگاسیزه شدن زیمبابوه ) ، صنعت دام و لبنیات ایران در حال نزدیک شدن به قحطی الجزایری ست .
کاش واقعیاتِ مستور در قاب تلوزیون آشکار میشد تا پیش از تجربه کردن تلخکامی بربرها علاجِ واقعه میکردیم . در غیر اینصورت شاید گریزی نداشته باشیم از اینکه حتی نگونبختیِ اتیوپیایی ها و کنیایی ها را هم تجربه کنیم…
نویسنده: مهندس امید قربانی
کارشناس و تحلیلگر اقتصاد کشاورزی و دامپروری
مدیر گروه صنعت دام ایران
مدیر عامل شرکت توسعه دامپروری اندیشه مهر
مقالات دیگری از امید قربانی بخوانید :
مدیریت دامپروری در دوره خشکسالی
دامپروری ایران را دریابید ، شعار پویش مطالبه گری نجات صنعت دام ایران بود در اعتراض به مدیریت بحران آفرین دولتمردان و وزارت جهاد کشاورزی
معرفی اجمالی شرکت توسعه دامپروری اندیشه مهر
همکاران ما در پایگاه اطلاع رسانی پاترا