یک دهنه سری در فستیوال جهانی بلفاست
جواد شناور به فستیوال جهانی عکاسان در بلفاست ایرلند راه یافت
پایگاه اطلاع رسانی توسعه روستایی ایران
پس از دو ماه و نیم چشم انتظاری ، هیئت گزینش فستیوال عکاسی بلفاست بالاخره دیشب با ارسال ایمیل اعلام کرد که هر سه عکس آقای جواد شناور ( از جوانان روستای دهنه سر سفیدرود ) برای حضور در مرحله نهایی جشنواره جهانی عکاسان جوان پذیرفته شده است .
فستیوال جهانی عکاسی بلفاست که معتبر ترین مرجع داوری عکاسی در جهان است در ماه ژوئن سال جاری ( تیر ماه ) آثار عکاسان برگزید را به نمایش میگذارد . روابط عمومی فستیوال عکاسان بلفاست اعلام کرد که آثار برگزیده از میان ۲۵ هزار اثر هنری ارسالی صورت گرفته است .
سلام خدمت همه مردم
خداوند هیچ انسانی رو بدون استعداد و مهارت ویژه در زمینه خاص ، خلق نکرده . اصلا این در قاموس و قانون خدا نبود و نیست که یک انسان رو بدون توانایی خاص خلق کنه . همه ی انسان ها بدون شک در زمینه های خاصی ، دارای توانایی و مهارت و خلاقیت هستن . فقط اینکه باید تا اونجایی که امکان داره برای شناخت و شناسایی اون توانایی و استعداد خودمون تلاش کنیم ، تحقیق کنیم . یعنی اگه روستای زیبا و ساحلی دهنه سر سفید رود همین الان ۶۰۰ نفر جمعیت داشته باشه به معنای اینه که حداقل ۶۰۰ تا مهارت و استعداد و خلاقیت توی این روستا وجود داره .
وَ فِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ وَ فِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
آیه ۲۱ سوره ذاریات صراحتا اشاره به همین موضوع داره که در وجود تمام انسان ها ، توانایی خاصی قرار دادیم .
از امیر المومنین علی بن ابی طالب ( علیه‌السلام ) هم در این رابطه حدیث بسیار زیبا و ارزشمندی روایت شده : کسی که موفق به خود شناسی شود به بزرگترین پیروزی دست یافته است !
اگه تا الان نتونستی اون استعداد و خلاقیت و توانایی مخصوص به خودت رو کشف و شناسایی کنی چندان مهم نیست . ولی از الان دیگه تمام تلاشت رو بکن که اون نخبگی خودت رو کشف کنی
امید قربانی/ دهنه سر سفیدرود
ماهیگیری در روستای دهنه سر سفیدرود
روستای دهنه سر به عنوان یکی از روستا های ساحلی کرانه خزر که در روزگاران قدیم دارای یک رشته پر آب رودخانه هم بود ، همواره جزو مراکز مهم صیادی و ماهیگیری در شرق استان گیلان به شمار می آمد . این موضوع به ویژه از زمانی که مجتمع بزرگ شیلات و مرکز فرآوری خاویار در این روستا راه اندازی شد ، اهمیت دو چندانی پیدا کرد .
تا همین دو دهه گذشته ، ماهیگیری و صیادی در روستای دهنه سر سفیدرود دارای رونق بسیار بالایی بود و علاوه بر اینکه تعداد زیادی از اهالی دهنه سر و حتی اهالی روستای جیرباغ و دستک در مجتمع شیلات آن مشغول بودند ، تعداد زیادی از مردم نیز به صورت صیاد آزاد فعالیت میکردند .
بازار ماهی فروشان لنگرود و دستک جزو بازارهایی بودند که صیادان آزاد ، ماهی های خود را در این بازار ها به واحد های سماکی میسپردند تا به فروش برسد . تبادل و تهاتر کالا بین صیادان و سماکان ، گردش مالی خوب و اوضاع معیشتی مطلوبی را ایجاد کرده بود .
رودخانه ی دهنه سر سفید رود آن روز ها دارای عرض کافی جهت تردد دو سه تا قایق از کنار هم بود . عمق این رودخانه هم فوق العاده و کافی بود و به همین دلیل بیشتر قایق های ماهیگیران آزاد و قایق های شیلات توی این رودخانه به راحتی تردد میکردند . این رودخانه نقش شریان اقتصادی صیادان رو داشت و اعداد زیادی اسکله چوبی هم در آن احداث شده بود که قایق ها کنار آن پهلو میگرفتند .
تمام آن روزگاران شیرین و طلایی ماهیگیری و صیادی ، سرانجام به تلخی مطلق رسید و طلای آن به آهن زنگ زده تبدیل شد . چراکه یک روز وقتی صیادان دهنه سری مثل هر روز آماده می‌شدند که دل به دریا بزنند ، خبر رسید که بخشنامه و دستورالعمل جدیدی از جانب دولت رسیده است که از امروز ، صیادی و ماهیگیری در سواحل دریای خزر ممنوعیت مطلق دارد .
و بدینگونه بود که چرخه اقتصاد و معیشت بسیاری از مردم روستاهای ساحلی خزر از حرکت ایستاد و چراغ صیادی نیز به خاموشی گرایید .
اکنون برخی از جوانان غیرتمند روستای دهنه سر سفیدرود با وجود تمام سختی ها و چالش های حقوقی و قانونی و نیز خطر هایی که در پیش دارند ، شغل آبا و اجدادی خود را ادامه میدهند و کسب روزی حلال میکنند !
عکس بالا تصویر یک گدا نیست! این مرد، دکتر دیوانه پزشک متبحر لنگرودی است که به دلیل مطالعه زیاد و همدردی با مردم فقیر و غصه خوردن و همزاد پنداری با آنها متاسفانه دچار روانپریشی شده بود! دکتر دیوانه پشت کاغذ سیگار نسخه مینوشت و مجانی بیماران را ویزیت میکرد. جالب این بود که تمام داروخانه های شهر خط دکتر را میشناختند و نسخه اش را میپیچیدند و البته به بیماران به دلیل احترام به دکتر ارزانتر حساب میکردند! تشخیص دکتر عبدالله بسیار خوب بوده و خیلی ها وقتی از رفتن پیش دکتر های روز نتیجه ای نمیگرفتند، صبر میکردند تا او را در کوچه و خیابان بینند! وی مطب نداشت و مثل دوره گرد ها تو کوچه خیابونا میگشت! این پزشک سالهاست فوت کرده، ولی هنوز یاد و خاطره اش در ذهن مردم هست! این عکس توسط آقای آل بویه، زمانی که طبق عادت در حال مطالعه کتاب قرضی از کتابفروشی ميرفطروس بوده در همانجا گرفته شده و این عکس در یکی از جشنواره های عکاسی انگلستان جایزه دوم را گرفته است! دکتر عبدالله اهل اطراف رودسر بوده و همه جا پیاده میرفته، ولی پاتوق اصلیش لنگرود بوده است.روحش شاد و راهش پر رهرو