مقاله
نوشته های مشابه
16
اکتبر
گزارشی تکان دهنده از بحران در ارتش اسرائیل
گزارش تکان دهنده از بحران در ارتش
سربازان با ایدوگائین سرپا هستند و ۳۰ هزار سرباز تحت روان درمانی قرار دارند!
به قلم: امید قربانی
رو...
13
سپتامبر
تاریخ شفاهی روستاها
تاریخ شفاهی روستاها
خفته در خروارها خاک سرد گورستان
به قلم: امید قربانی
بدون تعارف باید عرض کنم که : هم نظام آموزشی پهلوی و هم سیس...
22
جولای
یک نام امید بخش برای وزارت جهاد کشاورزی
یک نام امید بخش برای وزارت جهاد
دکتر علی وقفچی با عزمی راسخ آمده است
به قلم: امید قربانی
خوشحال و مسرور شدم وقتی شنیدم که نام دکت...
21
جولای
قانون برنامه هفتم توسعه کشور
قانون برنامه هفتم توسعه کشور
تنزل جایگاه کشاورزی در برنامه هفتم
به قلم: امید قربانی
بالاخره پس از مدت ها چشم انتظاری ، قانون برنا...
20
جولای
بیرحمانه تر از همیشه مطالبه خواهیم کرد
بیرحمانه تر از همیشه مطالبه خواهیم کرد
بیش از گذشته به خیابان خواهیم آمد
به قلم : امید قربانی
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان ، رئیس ...
15
ژوئن
انتخاب خانواده بزرگ کشاورزی کیست ؟
انتخاب خانواده بزرگ کشاورزی کیست ؟
آزمونی برای دکتر پزشکیان
به قلم : امید قربانی
وقتی صحبت از خانواده بزرگ کشاورزی میشود یعنی جمعی...
13
ژوئن
آیا واقعاً قالیباف تکنوکرات است ؟
آیا واقعاً قالیباف تکنوکرات است ؟
به قلم: محمد رضا علی نسب
یکی از تخریب ها علیه محمد باقر قالیباف، تهمت تکنوکرات بودن اوست. البته ک...
13
ژوئن
چهاردهمین رئیس جمهور ، جلیلی
چهاردهمین رئیس جمهور: جلیلی
نقش آفرینی فعال مردم
پس از هماهنگی و مشاوره های متعدد ، شعار ستاد دکتر سعید جلیلی بدینگونه تایید شد و به...
12
ژوئن
کجا مراجعه کنیم ؟ به کی فحش بدیم ؟
کجا مراجعه کنیم و به کی فحش بدیم ؟
حالا که برق رو قطع میکنین ببینید مردم چی میگن!
پایگاه اطلاع رسانی پاترا
صدای اعتراض کشاورزان سرا...
11
ژوئن
چرا پزشکیان ؟ این سوال تعدادی از دوستان بنده ست
چرا پزشکیان ؟
این سوال تعدادی از دوستان بنده ست
به قلم : احمد زنگویی
حقیقتا برای بنده دشوار هست که بازم بیام از مزایای انتخابات و ...
11
ژوئن
به یاد زلزله مرگ بارِ دهکویه در سال ۱۳۴۰
به یاد زلزله مرگ بارِ دهکویه در سال ۱۳۴۰
به قلم: رسول احمدلو
منطقه‌ی لارستان در جنوب ایران یکی از مستعد ترین و لرزه خیز ترین نقاط ز...
10
ژوئن
انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری
انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری
میزان مشارکت در انتخابات افزایشی است
مرکز افکار سنجی و آمار دانشجویان ایرانِ ( ایسپا ) مرتبط با جهاد د...
جنون قدرت و قدرت نامشروع
ارمایل و گرمایل : نه سیخ بسوزد نه کباب
داستان ضحاک ( اژدهاک ) یکی از جالب ترین قصه های شاهنامه ی حکیم ابو القاسم فردوسی است .
۱. ضحاک عرب است و پایتخت او بیت المقدس است ولی بر ایران زمین سلطه دارد ، چه رویداد عجیبی است این کابوس اسطوره ای حکیم فردوسی !
۲. شیطان در هیئت آشپزی به استخدام دربار در می‌آید و برای نخستین بار به ضحاک گوشت میخوراند . طعم پرندگان بریان به مذاق ضحاک خوش می آید و تصمیم به تشویق آشپز جدید می گیرد .
۳.ضحاک آشپز مرغ بریان کننده را به حضور می طلبد و از او تمجید می کند و به او می گوید چه دستمزدی برای این غذای لذیذ طلب میکند ، آشپز که همان شیطان است می گوید بوسه بر شانه های شاه بهترین پاداش من است ! شاه را این تملق خوش می آید و اجازه ی بوسه می دهد !
۴. فردا شانه های شاه زخم می شود و پس از زمانی چند ، زخم ها باز می شوند و دو مار سیاه از زخم ها بیرون می آیند ، مار ها تمایل دارند از گوش های طاغوت به داخل روند و مغز سر او را بخورند ! شیطان به هیئت حکیمی ظاهر می شود و می گوید تنها راه بقای شاه این است که هر روز دو جوان را قربانی کند و مغز سر آنان را به خورد مار ها دهد تا سیر باشند و اشتهایی برای مغز شاه نداشته باشند ! ضحاک می پذیرد و امر صادر میکند !
۵. هر روز دو پسر جوان ایرانی دستگیر می شوند و به آشپزخانه ی دربار آورده می شوند ، به قید قرعه ! عدالت برقرار است ! به کسی ظلم نمی‌شود ! و روزانه مغز سر دو جوان غذای مار هاست، باشد که مغز شاه سالم بماند ! قیمت مغز شاه سالانه بیش از هفتصد مغز جوان است .
۶. هیچ کس را جرئت مقاومت در برابر این جوان کشی نیست ، ایرانیان کماکان دچار این گفتمان هستند : «بگذار همسایه فریاد بزند ، چرا من ؟ !» و خشنودی هر خانواده ی ایرانی این است که امروز نوبت جوان آن ها نشده است: « ستون به ستون فرج است! »
۷. ارمایل و گرمایل که اداره کننده ی آشپزخانه ی دربار هستند تصمیم به اقدام می گیرند ، نه اقدامی « رادیکال » بلکه اقدامی « میان دارانه! » آن ها فکر می کنند که اگر هر روز یک جوان را قربانی کنند و مغز سر یک جوان را با مغز سر یک گوسپند مخلوط کنند مار ها تغییر طعم مغز را متوجه نمی شوند با این حساب آن ها می توانند در هر سال سیصد و شصت و پنج جوان را نجات دهند ! جالب است که مار ها « مغز » می خواهند ، مغز ! نه قلب ، نه جگر ، نه ران ، نه دست ، فقط مغز ! هر کس که مغز ندارد خوش بگذراند ، مار ها فقط مغز طلب میکنند .
۸. ( اقدام « میان دارانه » ارمایل و گرمایل جواب می دهد! مار ها طعم مغز مخلوط را تشخیص نمی دهند و هر روز از دو جوان که به آشپزخانه سلطنتی سپرده می شوند یکی آزاد میشود ! ارمایل و گرمایل خشنودند که در سال ۳۶۵ نفر را نجات داده اند ، نیمه پر لیوان !
۹. ارمایل و گرمایل هر روز یک جوان را آزاد می کنند و به او می گویند سر به بیابان بگذارد و در شهر ها آفتابی نشود که اگر معلوم شود او از آشپزخانه ی حکومتی گریخته ، هم او خوراک مار ها میشود و هم سر ارمایل و گرمایل . فردوسی می گوید « کرد ها » از نسل همان آزاد شده ها هستند ، به همین دلیل است که شیفته ی کوه و دشت هستند و از شهر ها فراری ! اما من می گویم اولویت کرد ها آزادگی است ، با افق های باز نسبت دارند و بندگی را بر نمی تابند.
۱۰. کاوه آهنگر بود و سه جوانش خوراک مار های حکومتی شده بودند ، کاوه « رادیکال » بود، اگر ارمایل و گرمایل هم سه جوان داده بودند شاید رادیکال شده بودند !
۱۱. ضحاک مار به دوش تصمیم می گیرد از رعایا نامه ای بگیرد مبنی بر این که سلطانی دادگر است ! رعایا اطاعت می کنند ! به صف می ایستند تا طوماری را امضا کنند به نفع دادگری ضحاک ! می ایستند و امضا می کنند ، در صف می ایستند و امضا میکنند! در صف می‌ایستند و …!
۱۲. نوبت به کاوه می رسد، امضا نمی کند ، طومار را پاره می کند و فریاد می زند که تو بیدادگری . کاوه نمی ترسد !
۱۳. فریاد کاوه ، ضحاک و درباریان را وحشت زده می کند: این فریاد دلیرانه شمارش معکوس سقوط ضحاک است .
۱۴. فروغ اینچنین می سراید : «همه می ترسند / همه می ترسند اما من و تو / به چراغ و آب و آینه پیوستیم و نترسیدیم !»
جنون قدرت و قدرت نامشروع
دکتر محمد رضا سرگلزایی
دو آتيشه / حتماً اصطلاح متعصب يا طرفدار « دو آتشه » را شنيده ايد . يعني طرفداري سخت و انعطاف ناپذير و خشك . اين صفت از دو منشاء برخاسته است . نخست نانوايي ها. شايد شنيده باشيد كه در صف نانوايي پيرمردي به شاطر گفته :« شاطر جوون ! دو آتيشه اش كن ! خمير نباشه وا !» و منظورش آن است كه شاطر وقتي نان را از ديوار تنور جدا كردن همچنان كه بر سر چنگك است بار ديگر آن را روي آتش گرفته تا كاملاً خشك و برشته شود .
مأخذ دوم اين اصطلاح از صنعت توليد عرقيات سنتي است . شايد در زمان خريد عرق نعنا يا بيد مشك از جناب عطار شنيده باشيد كه :« اين عرق دو آتيشه است » و يعني اينكه اين محصول نتيجه دوبار تقطير و حرارت ديدن بوده و بسيار خالص تر و اثر بخش تر از ساير عرقيات و طبعاً گرانتر است .
امروزه به متعصبان خشك و تلخ رفتار كه هيچ انعطافي در رفتار و گفتار خود نداشته و خود را مُحِق بر تعصب خود مي دانند « طرفدار دو آتشه » مي گويند . مانند عرق دو آتشه تلخ و مانند نان دو آتشه خشك و البته شكننده …
کرامت امام رضا علیه السلام در حق دزد
توی شهر تبریز و قبلاز انقلاب اسلامی یه گروه تصمیم گرفتن برن پا بوس امام رضا علیه السلام.
رئیس کاروان چند روز قبل از حرکت توی خواب دید که امام رضا فرمودند : داری میای ابراهیم جیب بر رو هم باخودت بیار.
ابراهیم جیب بر کی بود؟
از اسمش معلومه . ایشون دزد مشهوری بود توی تبریز که حتی کسی جرأت نمی کرد لحظه ای باهاش همسفر بشه چون سریع جیبشو خالی می کرد !
حالا امام رضا در خواب به رئیس کاروان زوار گفته بودند اینو با خودت بیارش مشهد!
رئیس کاروان با خودش گفت:
خواب که “معتبر” نیست تازه اگه من اونو بیارم کسی تو “کاروان” نمیمونه همه “استعفا” میدن میرن یه کاروان دیگه پس بیخیال!
اما این خواب دو شب دیگه هم تکرار شد و رئیس چاره ای ندید جز اینکه بره “دنبال ابراهیم.”
رفت “سراغشو” بگیره که کجاس ، بهش گفتند؛ تو فلان محله داره میچرخه برو اونجا از هر کی سوال کنی “نشونت” میده.
بالاخره پیداش کرد!
گفت: ابراهیم میای بریم مشهد؟
( ولی جریان خوابو بهش نگفت )
ابراهیم گفت: من که پول ندارم تازه همین ۵۰ تومن هم که دستم میبینی همین الان از یه “پیر زن دزدیدم! ”
رئیس گفت: عیب نداره تو بیا من “پولتم میدم.”
فقط به این شرط که حین سفر “متعرض” کسی نشی بعد که رسیدیم مشهد ، “آزادی!”
ابراهیم با خودش گفت؛ باشه اینجا که همه منو میشناسن نمیشه دزدی کرد بریم مشهد یه خورده پول “کاسب” شیم.
کاروان در روز معینی حرکت کرد وسطای راه که رسیدن “دزدای سر گردنه” به اتوبوس “حمله کردن” و “جیب” همه و حتی ابراهیم که جلوی اتوبوس نشسته بود رو “خالی کردن” و بعدم از اتوبوس پیاده شدن و رفتن!
اتوبوس که قدری حرکت کرد و در حالی که همه گریه میکردن که دیگه پولی برای برگشت ندارن، ابراهیم یکی یکی همه رو اسم میبرد و بهشون میگفت؛ از شما چقدر “پول دزدیدن” و بهشون میداد!
رئیس گفت:
“ابراهیم تو اینهمه پول از کجا آوردی ؟!”
ابراهیم خندید و گفت:
وقتی “سر دسته دزدا” داشت از ماشین پیاده میشد همون لحظه جیبش رو “خالی کردم” و اونم نفهمید و از اتوبوس پیاده شد!
همه “خوشحال” بودن جز رئیس کاروان که زد زیر گریه و گفت:
“ابراهیم میدونی واسه چی آوردمت؟”
چون “حضرت به من فرمودن،”
حالا فهمیدم “حکمت” اومدن تو چی بوده؟
ابراهیم یه لحظه دلش تکون خورد گفت:
یعنی “حضرت” هنوز به من “توجه” داره؟
از همونجا “گریه کنان” تا “مشهد” اومد و یه “توبه نصوح” کنار قبر حضرت کرد و بعدم با “تلاش و کار حلال،” پولایی رو که قبلا “دزدیده بود”” میفرستاد تبریز و حلالیت می طلبید.”
و در آخر هم در مشهد الرضا (ظاهرا مکانش نامعلومه) به رحمت خدا رفت…
مشهد…
روبروی ایوان طلا…
خیره به گنبد طلا…
اللهم صلي عليٰ عليِ بْنِ موسَي الرِضَا المرتضي….