مانند جهان دمکراتیک

2 دیدگاه در “مانند جهان دمکراتیک”

1. Kasra گفت:

   می 25, 2024 در 9:25 ب.ظ

   آغاز تمدن / روزی یکی از دانشجویان از ” مارگارت مید ” پرسید : استاد نخستین نشانه‌ ی تمدن در یک فرهنگ چیست ؟ آن دانشجو انتظار داشت تا استاد درباره‌ی سفال یا سنگ آسیاب حرف بزند ولی مارگارت مید تاملی کرد و گفت : نخستین نشانه‌ ی تمدن در یک فرهنگِ باستانی استخوان رانی بوده که شکسته شده و دوباره جوش خورده . آنگاه “مید” توضیح داد که چنانچه پای شما در یک قلمروی حیوانی بشکند بدون شک شما می‌ میرید . چون نه تنها نمی‌ توانید حتی از خطر های اطراف خود فرار کنید بلکه برای نوشیدن آب نیز نمیتوانید به رودخانه بزنید یا برای غذاخوردن و رفع گرسنگی شکار کنید. اگر پای شما در قلمرو حیوانات بشکند شما خوراکی هستید برای جانوران پرسه‌ زن. هیچ حیوانی با پای شکسته آنقدر دوام نمی‌ آورد تا استخوان شکسته اش جوش بخورد. استخوان شکسته‌ ی رانی که جوش خورده است گواهی‌ ست بر اینکه کسی زمان صرف کرده تا با شخص پا شکسته همراهی کند . محل جراحت را بسته ، شخص را نگهداری و تیمار کرده تا سلامت و بهبودی پیدا کند. آنگاه استاد ادامه داد : کمک به دیگری در عین دشواری، همان‌ جایی‌ ست که تمدن آغاز می‌ شود. ما وقتی در اوج شکوفایی خود هستیم که به دیگران یاری می‌ رسانیم.

   پاسخ
2. یوسفی رضا گفت:

   می 30, 2024 در 1:58 ب.ظ

   دومین گزارش شفاف از دومین روز کاری مجلس دوازدهم ( سه شنبه ۸خرداد )
   امیر حسین ثابتی: حدود ساعت 6 صبح رسیدم به مجلس. قرار بود قبل از شروع صحن علنی ، جلسه ای با حضور تعدادی از نمایندگان برگزار شود تا درباره رای دهی به نامزد های هیات رییسه برای سال اول، بحث و مشورت شود. جلسه تا حدود 7.30 طول کشید اما جمع بندی بسیاری از نمایندگان این بود که جریان سیاسی آقای قالیباف با ائتلاف با اصلاح طلبان مجلس دوازدهم، دست برتر را در رای گیری صحن خواهد داشت. پیش بینی دقیقی که چند ساعت بعد محقق شد.
   بعد از صبحانه، حدود ساعت ۸ وارد صحن شدم. جلوی میز نمایندگان پر از کاغذ و بروشور تبلیغاتی بود. مجموعا ۶۸ نفر از ۲۹۰ نماینده نامزد حضور در هیات رییسه شده اند! یعنی حدود یک چهارم کل مجلس!
   چند نفر از نمایندگان فکر می کنند من هم نامزد شده ام. حتی خبر اشتباهی هم در این باره در فضای مجازی منتشر شده اما هر کس که می پرسید تاکید میکردم که نامزد هیچ سمتی نیستم چون معتقدم حداقل در سال اول باید بیشتر با فضای مجلس و آیین نامه آشنا شوم و حتما افراد باتجربه و جوان دیگری هستند که برای حضور در هیات رییسه اولویت داشته باشند. صبر در سیاست ، ضرر ندارد.
   اما از بین آقایان قالیباف، ذوالنور و متکی به هیچ کدام رای ندادم و آگاهانه روی برگه رای ، خط کشیدم. اما چرا این کار را کردم؟
   1. حدود سه هفته قبل در جلسه مفصلی با حضور خود دکتر قالیباف در عین احترام ، با صراحت استدلال کردم که چرا با ریاست وی بر مجلس جدید موافق نیستم و توضیح دادم که پپام رای مردم تهران در 11 اسفند تغییر بود.
   همانجا گفتم که اگر این اتفاق تکرار شود، نه فقط آنهایی که در انتخابات شرکت نکردند بلکه بخش قابل توجهی از کسانی که در انتخابات شرکت کردند نیز سرخورده خواهند شد و این مساله باعث کاهش بیشتر سرمایه اجتماعی نیرو های انقلابی خواهد شد و القای انسداد سیاسی به جامعه خواهد کرد. در واقع با تکرار این مساله مردم خواهند گفت که انگار حضور در انتخابات باعث تغییر نمی شود چون وقتی که به یک نفر چه 1 میلیون و 200 هزار رای می دهیم ( سال 98 ) و چه 450 هزار رای ( سال 1402 )، باز هم سرجایش هست، پس مسیر تغییر در مناسبات سیاسی کشور از چه راهی است؟
   البته، نقد های دیگری نیز داشتم اما یکی از اصلی ترین دلایلم برای رای ندادن به آقای قالیباف علی رغم همه زحمات ایشان در مجلس یازدهم همین مساله بود.
   2. اما به آقای ذوالنور نیز رای ندادم و حتی روز قبل از رای گیری، دلایلم را به خود ایشان نیز گفتم. ادله ای که برخی مربوط به عملکرد شان بود و برخی هم مربوط به بعضی سخنان ایشان در سال های اخیر که فاقد دقت لازم بوده و حتی نقل قول های مخدوش و بی اعتبار از افراد دیگری بوده که بازتاب آنها در فضای مجازی ، هم به شخصیت انقلابی خود آقای ذوالنور ضربه زده و هم در وحدت نیرو های انقلابی خدشه وارد کرده.
   3. و اما به آقای متکی نیز رای ندادم چون عقبه سیاسی ایشان را جریان راست سنتی و حتی اعتدال ( لاریجانی – باهنر ) می دانم و با وجود احترام به ایشان، با رویکرد سیاسی او مخالفم.
   لذا تصمیم گرفتم اسم هیچ کدام از سه بزرگوار را روی برگه رای ننویسم تا حداقل آقای نبویان برای سال بعد روی جوانان انقلابی مجلس را زمین نزند و برای ریاست مجلس نامزد شود. چون من هر یک رای را یک نماد می دانم و به اصطلاح « رای هویتی » ولو در اقلیت را قابل دفاع تر از رای به کسانی می دانم که با آنها همسو نیستم.
   اما پس از انتخاب هیات رییسه، آقای رسایی به بعضی عدد های اعلام شده برای نایب رییسان شک کرد و درخواست باز شماری آرا را داد. عجیب آنکه پس از باز شماری مشخص شد در اثر اشتباه، یا غفلت یا هر چیز دیگری ، حدود 20 رای بیشتر برای آقایان حاج بابایی ، نیکزاد و مصری اعلام شده! هر چند با شمارش دوباره رای ها تغییری در ترتیب نواب رییس به دست نیامد اما این اتفاق باعث حیرت خیلی از نمایندگان شده بود. به همین خاطر از باب محکم کاری با مسئول حراست مجلس تماس گرفتم و درخواست باز شماری آرای نامزد های ریاست را نیز مطرح کردم و مجددا آرای نامزد های ریاست را باز شماری کردیم. البته در اینجا هیچ اشکالی وجود نداشت و آرای آقایان قالیباف (198)، ذوالنور (60) و متکی (5) هیچ تغییری نکرد.
   اما آنالیز رای ها نشان داد که تحلیل خیلی از نمایندگان در جلسه صبح درست بوده و با ائتلاف جریان اصلاحات و اعتدال و قالیباف، وی توانست ریاستش بر مجلس جدید را تمدید کند و ظاهرا حضور سه چهره اصلاح طلب در هیات رییسه مجلس نیز حاصل همین ائتلاف بوده.
   بعد از پایان صحن علنی، تا الان که ساعت ۳ بامداد است، چند جلسه پشت سرهم درباره انتخابات ریاست جمهوری داشتم.
   البته چند ساعتی هم برای قسمت جدید برنامه حافظه تاریخی که آن هم درباره انتخابات است و به زودی منتشر میشود، وقت گذاشتم و کم کم می خواهم بروم منزل تا بخوابم! روز های عجیب و پر اتفاق و پر تراکمی است…

   پاسخ