رابطه مالیات با تورم در ایران
محمد مهدی بارانی
وقتی موضوع مالیات به سمع و نظر ایرانیان میرسد ممکن است سئوالات و چالش های متعددی در ذهنشان تداعی شود که باید گفت: طبیعی ست !
اینها جزو پر تکرار ترین سوالات شهروندان ایرانی ست که : مالیات برای چه هدفی پرداخت می شود؟ و در مقابل پرداخت مالیات چه خدماتی شهروندان بایستی دریافت کنند؟ آیا به نسبت پرداخت مالیات ، خدمات آموزشی ، درمانی ، بهداشتی ، رفاهی ، عمرانی و غیره دریافت میکنند ؟
آیا یک سیستم مالیاتی شفاف در دسترس عموم در کشور وجود دارد که در آن مشخصات تمام صاحبان کسب و کار ها و مشاغل و سرمایه در آن ثبت باشد به صورتی که هر گونه شک و شبهه ی فرار مالیاتی برای شهروندان مرتفع باشد ؟
آیا سیستم دریافت مالیات در کشور بایستی مطابق کشور هایی باشد که دولتشان فاقد هر گونه درآمد و فعالیت اقتصادی و منابع ملی است ؟ آیا عموما درکشوری که دولت آن صاحب کلیه درآمد های حاصل از سرمایه های ملی از نفت و فراورده های آن تا معادن مهم از طلا تا سنگ آهن و فرواده های آن و داشتن انواع شرکت های تولیدی و خدماتی و در آمد های دیگر بایستی از شهروندانش حتی کارمندان خودش مالیات دریافت کند؟
یکی از وظایف دولت ، شفافیت در عملکرد است که عمده ترین آن در بخش اقتصادی شفافیت در دخل و خرج کشور بوده و هر شهروند بایستی از این دخل و خرج اطلاع داشته باشد تا هیچ گونه سوء استفاد ای از سرمایه های ملی در دخل و خرج های ملی ایجاد نشود .
با روشن شدن این دخل و خرج و مدیریت صحیح آن در کشور نیاز به گرفتن مالیات در مواقع بحران اقتصادی از طبقات پایین جامعه نخواهد بود و این خود به رونق اقتصادی کمک خواهد کرد .
مالیات نیروی محرکه اقتصاد سالم کشور هست و با رونق اقتصادی به تبع آن مشکلات در بخش های دیگر یک جامعه قابل حل است . اما اگر اقتصاد یک کشور بیمار شده باشد و تلاشی برای درمان آن طی سنوات گذشته صورت نگرفته باشد هر چقدر هم بار مالیاتی بر شهروندان اضافه شود نه تنها بیماری اقتصادی درمان نمیشود بلکه این بیماری حادتر هم خواهد شد .
طبقاتی که از یک اقتصاد بیمار بیشتر آسیب میبینند قشر آسیب پذیر و متوسط و بالای متوسط است که این طبقات بالای ۷۰ تا ۸۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند .
از طرفی تقریبا بیشترین نیروی فعال کار و سرمایه های انسانی نیز از کارگر یدی تا قشر تحصیل کرده در این طبقات اجتماعی جامعه قرار دارد که با آسیب دیدن آنها بخش تولید و خدمات کشور چه بخش خصوصی و چه بخش دولتی که از اقتصاد بیمار ضربه دیده اند از این ناحیه نیز دچار ضربه مهلکی می شود و وضعیت اقتصادی رو به وخیمتر شدن سوق پیدا میکند که جبران آن خود نیاز به زمان طولانی دارد .
وضعیت اقتصادی کشور از منظر مردم زمانی وخیم تلقی میشود که طی سالیان متوالی هزینه خانوارها از درآمدشان فزونی داشته باشد و مردم بجای حس خوشبختی ، احساس بدبختی کنند و با وجود تلاش روز افزون پیشرفتی در زندگی شخصی خود نبینند که آثار سوء آن همچنان که در جامعه می بینیم زیاد است .
وقتی شهروندان به دولت مالیات پرداخت میکنند دولت طبق قانون ، موظف است که حداقل های رفاه یک زندگی را برای شهروندان خود تامین کند . که این حداقل شامل مسکن مناسب ، آموزش و درمان رایگان و اشتغال به نحوی که بتوان به زندگی امیدوار بود .
کشوری که ۸ درصد منابع و ۱.۲ درصد جمعیت جهان را در اختیار دارد و از طرفی علاوه بر در اختیار داشتن منابع و فراورده های آن ، از مردم هم مالیات دریافت میکند بایستی خوشبخترین مردم جهان را داشته باشد که متاسفانه اینگونه نیست.
یکی از عوامل رکود اقتصادی در کشور گرفتن مالیات از طبقات متوسط به پایین یا طبقات زیر خط فقر میباشد که نه تنها باعث رونقی در کسب و کار نشده بلکه باعث تعطیلی بیشتر آنها هم شده است .
دولت میلیارد ها تومان درآمد و میلیارد ها تومان مخارج دارد که تقریبا مردم از آن بی خبر هستند . فقط هر ساله هنگام دادن لایحه بودجه به مجلس متوجه میشوند که چند درصد بودجه از ناحیه مالیات بایستی تامین شود . بدون اطلاع داشتن از مخارج اضافی یا سوء مدیریت هایی در دخل و خرج بودجه و یا میزان ضرر و زیان شرکتهای دولتی که آثار سوء مجموعه اینها در زندگی روزمره به صورت تورم و گرانی های افسار گسیخته ظاهر می شود.
بطوریکه نه تنها زندگی روی خوشی به آنها نشان نداده بلکه هم باید مالیات پرداخت کنند و هم جور تورم بازار را نیز در زندگیشان به جان بخرند. مجموعه ای از شرکت های مختلف در اختیار دولت است که سالیان سال با تعداد کثیری کارمند و ماشین آلات که اگر از فساد های مالی موجود در آنها صرفه نظر کنیم ، افکار عمومی نمیداند کدام شرکت سود آور است و کدام شرکت زیان آور که یکی از علل دیگر رکود اقتصادی از ناحیه همین تعداد شرکت های زیان آور هست.
نویسنده: محمد مهدی بارانی
استان مرکزی شهرستان خنداب کارشناس شیمی و فعال در بخش کشاورزی ( باغ انگور )
تیدام ( توسعه دامپروری اندیشه مهر ) : عضله ساز ترین غذای روزانه چیزی جز شیر و لبنیات نیست . بعد از هر ورزش و یا کار فیزیکی روزانه دو لیوان شیر بنوشید تا حجم عضلات شما ایده آل شود .
شوراهای روستایی ، باید ها و نباید ها
دروغ نگو تحریف نکن من دشمن نیستم
