به راستی که تا آگاهی نباشد ، دانایی شکل نمی گیرد و برای رسیدن به دانایی و توانایی ، فراهم نمودن حداقل ملزومات زیر ساختی ، اقتصادی ، رفاهی ، آموزشی و فرهنگی یک ضرورت انکار ناپذیر است !
مطابق با تعبیری که از پیامبر گرامی اسلام (صل الله علیه و آله ) نقل شده است که فرمودند : « فقر ، انسان را به کفر می کشاند » ، وقتی در جامعه ای فقر حاکم باشد و امکانات محدود شود ، انسان گرسنه بالإجبار و ناگزیر همواره سخت در تلاش است تا شکم خود و خانواده اش را سیر نگه دارد !
و تعبیر حضرت پیامبر چقدر دقیق و حساب شده بود چرا که شوربختانه در این حالت یعنی در فقر و فلاکت غم نان اجازه نمی دهد تا انسان به تماشای جهان پیرامون اش بنشیند و حتی قدرت تجزیه و تحلیل امور معمولی پیرامون هم از او سلب میشود .
دغدغه معیشت اجازه نمی دهد که فرد هر چیزی را به سادگی قبول نکند ، تابع بی چون و چرای دیگران نباشد ، استقلال فکری و شخصیتی خود را حفظ کرده و پیاده نظام و مطیع هیچ کسی نباشد و همواره نسبت به محیط اطراف و اکنافش نگاه بدبینانه ای داشته باشد .
آنهم برای رسیدن به هدف و درک واقعیت ها بر حسب برداشت و باور خود یا در زندگی عمیق شود که چه ها می گذرد و چه رمز و راز هایی در آن نهفته است!
فرد فقیر آنگونه که شایسته است ، نمی تواند کتاب بخواند ، یاد بگیرد و سطح معلومات و آگاهیاش را بالا برده و به جهان اطراف خود واقع بینانه نگاه کند و نسبت به اتفاقات اطراف خود بیاندیشد.
فقر و فلاکت و دغدغه ی سیر کردن شکم اجازه نمیدهد که امید ، بذر هویت فرد باشد و تدبیر و عقلانیت کلید واژه های مهم اندیشه اش گردد !
فرد فقیر نمی تواند پرسشگر و جستجوگر باشد و با مطالبه گری دنبال حقوق حقه خود باشد و برای آموزش و فراگیری دانش های مختلف لحظه ای درنگ نکند .
افسوس چون اسیر فقر شده است ، پس در دنیای فقیرانه به علت اینکه ذهنش درگیر ابتدایی ترین خواسته ها و مطالبات است به سختی گرفتار خود و تحقیر اجباری کمبود های فقارت خود است.
و قدرت ، شهامت ، شجاعت و جسارت در تصمیم گیری ها از وی سلب گردیده است . لذا در نتیجه ی زندگی فقیرانه و تبعات حزن انگیز ناشی از آن که با هزاران درد و رنج ناخواسته و تحمیلی نیز مواجه می باشد ، پا را فراتر از منجلاب جهل نمی گذارد و کاملا برده و تحث استعمار و استثمار دیگران قرار می گیرد و بنابراین انتظار تحقق آرمان شهر مطلوب ، حقوق شهروندی ، کرامت انسانی ، زیست مطلوب اجتماعی مبتنی بر عزت طلبی و شرافتمندی و جامعه ای پر از رفاه و آسایش ، آرامش و آبادانی ، عدل و داد ، تحول و تکامل و پیشرفت و سعادت به این سادگی و به این راحتی نیز وجود ندارد!
این چنین است که عفریت فقر ، آفت آگاهی و دانایی جوامع بشری میشود . راه عبور از این بحران خانمان سوز ، اصلاح رویه های ناصواب ، استفاده از همه ظرفیت های شایستگان ملت برای رشد اقتصادی با دیپلماسی اقتصادی ، اتحاد مالی با کشور های مشترک المنافع ، گسترش ارتباطات بر اساس منافع ملی و راهبرد برد_برد ، با نظام بین الملل و استفاده از متخصصان مجرب و متعهد اقتصادی و ضمن عدم دخالت هر نابخرد و نا مسئولی ، استراتژی پرهیز از هر گونه رفتار ، گفتار و کردار افراد غیر مسئول ماجراجویی که باعث خسران و تحریک جوامع و تحمیل هزینه های جبران ناپذیر و به دیگر سخن تأثیر مستقیم بر مسایل اقتصادی و مالی کشور می گذارد و اینچنین مردم را دچار چالش های خطرناک نموده و عامل اصلی بحران ها و عقب ماندگی های تلخ می شود!
نویسنده : پرویز سارانی
خبرنگار و فعال اجتماعی استان سیستان و بلوچستان / یک شنبه ، بیست و نهم مرداد ماه سال هزار و چهار صد و دو هجری شمسی
نوشته های پرویز سارانی را میتوانید در کانال تلگرامی « در مسیر پیشرفت » مطالعه فرمایید . این کانال با ده ها مقاله و محتوا ، فضایی برای تغییر باور ها، تلاش و پشتکار ، صداقت ، هدف گذاری دقیق ، الگو برداری مناسب ، عقلانی ، مدبرانه از انسان ها و روش های موفقیت آمیز، تجسم خلاق ، چرایی موضوع ، تفکر و نیت خیر و مثبت ، پایداری در راه رسیدن به هدف .